به نام خدا
حدیث امانت داری
پیامبراکرم(ص):لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَ تَهادَوا وَ أَدَّوُا الامانَةَ؛
امّت من تا هنگامى که یکدیگر را دوست بدارند، به یکدیگر هدیه دهند و امانتدارى کنند، در خیر و خوبى خواهند بود.
عیون اخبار الرضا، ج1، ص32، ح25
به نام خدا
دین حق
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ
خداوند است که پیامبرش را با هدایت و آیی حق فرستاد تا بر همه ی مکاتب پیروز شود.
امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمودند « پیروزی حق یعنی ظهور امام زمان (عج) که بر همه ی مکاتب و احزاب پیروز شود و زمین را پر از عدالت کند.
به نام خدا
شناخت خدا
ناتوانى دل و دیده
عظم عن اءن تثبت ربوبیته باحاطة قلب اءو بصر
(خداوند) بزرگ تر از آن است ، که ربوبیتش با احاطه دل یا دیده ثابت شود.
اثبات وجود خدا
الحمد لله على وجوده بخلقه ، و بمحدث خلقه على اءزلیته
ستایش خداوندى را که آفریدگان خود را دلیل بر وجود خویش ساخت و حادث بودن آن ها را دلیل بر ازلیتش
کمال شناخت خداوند
اول الدین معرفته ، و کمال معرفته التصدیق به ، و کمال التصدیق به توحیده ، و کمال توحیده الاخلاص له ، و کمال الاخلاص له نفى الصفات عنه
سر آغاز دین شناخت خداست و کمال شناخت باور داشتن او، و درست باور داشتن او اعتراف به یگانه بودن اوست ، و اعتراف به یگانگى او، خالص نمودن اطاعت اوست و کمال اخلاص او، نفى تمام صفت ها از اوست .
ناتوانى دل از درک خدا
فلسنا نعلم کنه عظمتک ، الا اءنا نعلم اءنک حى قیوم ، لا تاءخذک سنة و لا نوم . لم ینته اءلیک نظر، و لم یدرکک بصر
ما از کنه عظمت تو چیزى نمى دانیم ، تنها همین را مى دانیم که تو زنده اى و همه چیز به تو پایدار است ، نه چرت تو را مى گیرد و نه خواب . دست هیچ اندیشه اى به تو نرسد و هیچ دیده اى تو را در نیابد.
نزدیکى به خدا، دورى از آتش
اعلم اءن ما قربک من الله یباعدک من النار، و ما باعدک من الله یقربک من النار
توجه داشته باشد آنچه تو را به خدا نزدیک مى کند از آتش دور مى گرداند و هر چه تو را از خدا دور گرداند به آتش نزدیک مى سازد.
بزرگى خداوند
تبارک الله الذى لا یبلغه بعد الهم ، و لا یناله حدس الفطن ، الاول الذى بلا غایة له فینتهى ، و لا آخر له فینقضى
برتر و بزرگ است خدایى که اندیشه هاى ژرف نگر، حدس زیرکى ها به حقیقت شناخت او نرسد، ابتدا و آغاز است که آخر و نهایتش نیست تا به آخر برسد و آخرى ندارد تا سپرى شود.
شناخت على (ع ) از خدا
عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم ، و حل العقود، و نقض الهمم
من خداوند سبحان را از این راه شناختم که تصمیم ها را بر هم مى ریزد و پیمان ها را مى گلسد و همت هاى سخت را درهم مى شکند
اعتقاد به خدا
لا یصدق ایمان عبد، حتى یکون بما فى ید الله اءوثق منه بما فى یده
هیچ کس در ادعاى ایمان راستگو و صادق نمى باشد، مگر زمانى که اعتمادش به آنچه نزد خداوند است بیشتر از آنچه نزد خودش است باشد
ناتوانى فرد از شناخت خدا
اعلم ان الراسخین فى العلم هم الذین اغناهم عن اقتحام السدد المضروبة دون الغیوب ، الاقرار بجملة ما جهلوا تفسیره من الغیب المحجوب ، فمدح الله - تعالى - اعترافهم بالعجز عن تناول ما لم یحیطوا به علما، وسمى ترکهم التعمق فیما لم یکفهم البحث عن کنهه رسوخا
بدان که استواران در علم آن کسانى هستند که اقرار به مجموع آن چه در پس پرده غیبت است و تفسیرش را نمى دانند، آنان را از این که بخواهند به زور از درهایى که جلو عوالم غیب زده شده است وارد شوند بى نیاز کرده است . پس خداوند بزرگ اعتراف آنان را به ناتوانى از رسیدن به آن چه در حیطه دانششان نیست ستود و خود دارى آنان را از غور کردن در آن چه به بحث و جستجو از کنه آن مکلف نشده اند استوارى در علم نامیده
خداشناسى
انه لا ینبغى لمن عرف عظمة الله اءن یتعظم ، فآن رفعة الذین یعلمون ما عظمته ان یتوا ضعوا له
کسى که عظمت خداى را شناخت ، سزاوار نیست که خویشتن را بزرگ بشمارد؛ زیرا بلند مرتبگى کسانى که عظمت خدا را مى دانند به این است که در برابر او فروتن باشند.
به نام خدا
توحید
1. دو ستون محکم دین
وصیتى لکم : ان لا تشرکوا بالله وشیئا و محمد صلى الله علیه و آله فلا تضیعوا سنته . اقیموا هذین العمودین ، و اوقدوا هذین المصباحین ، و خلاکم ذم !
وصیتم به شما این است که هیچ چیزى را شریک خدا قرار ندهید و سنت محمد صلى الله علیه و آله را تباه نسازید. این دو ستون محکم دین (توحید و محافظت بر سنت پیامبر) را برپا دارید و این دو چراغ را روشن نگاه دارید تا در نتیجه ، توبیخ از شما دور باشد.
2. بى همتایى در خلقت
.. لا شریک اءعانه على ابتداع عجائب الاءمور
هیچ شریک و همتایى او را در آفرینش مخلوقات شگفت انگیز کمک و یارى نکرده است .
3. وحدانیت خدا
لم یولد سبحانه فیکون فى العز مشارکا و لم یلد فیکون موروثا
خداوند زاییده نشده تا در بزرگوارى اش شریک داشته باشد و نزاییده است .
4. نه زاده و نه زاییده شده !
الله الذى لم یلد فیکون مولودا، و لم یولد فیصیر محدودا. جل عن اتخاذ الابناء
خداوند کسى را نزاده تا خود مولود باشد و از کسى زاده نشده تا محدود به حدودى باشد، بالاتر از آن است که فرزندانى بپذیرد.
5. طنین دلایل توحید
نعقت فى اءسماعنا دلائله على وحدانیته
دلایل او خدا بر یگانگى اش در گوش هاى ما طنین انداز است .
6. ستم نابخشودنى
فاما الظلم الذى لا یغفر فالشرک بالله ، قال الله تعالى : (ان الله لا یغفر اءن یشرک به )
ستمى که بخشیده نخواهد شد، شرک به خداست و قول خداى تعالى است که : (خداوند نمى بخشد آن که به او شرک آورد.)
7. آثار اخلاص
ان الله تعالى ... شد بالاخلاص و التوحید حقوق المسلمین فى معاقدها
خداوند، با اخلاص و یکتا پرستى گره حقوق مسلمانان را محکم کرد.
8. بى همتایش بدان !
ما وحده من کیفه ، و لا حقیقته اصاب من مثله ، و لا ایاه عنى من شبهه و لا صمده من اشار الیه و تو همه
بى همتایش ندانسته کسى که براى او (خداوند) چگونگى و کیفیت بپندارد، و به حقیقت او نرسیده است کسى که برایش همانند و همتایى بپندارد، و به او نپرداخته کسى که او را به چیزى مانند کند، و قصد او نکرده کسى که به او اشاره کند یا به خیالش آورده باشد.
9. اساس دین
اول الدین معرفته ، و کمال معرفته التصدیق به ، و کمال التصدیق به توحیده ، و کمال توحیده الاخلاص له ، و کمال الاخلاص له ، و کمال الاخلاص له نفى الصفات عنه
اساس دین شناخت خدا، و کمال شناخت ، اعتراف به وجود اوست ، و کمال اعتراف ، درک یکتایى اوست ، و کمال توحید خدا، پاک ساختن عمل براى اوست و کمال اخلاص در برابر او، این است که وى را از صفات ممکنات منزه دانى .
10. بى همتایى خداوند
.. واحد لا بعدد، و دائم لا باءمد، و قائم لا بعمد. تتلقاه الاذهان لا بمشاعرة ، و تشهد له المرائى لا بمحاضرة
(اوست خدایى که ) یگانه است نه به شمارش ، و جاودان و به خود پایدار است ، برپاست نه با نگاهدارنده اى ، ذهن ما او را مى شناسند و به درک او نرسند. هر جا بر وجود او شهادت دهد، بدون آن که در آن باشد.
11. مرز نداشتن خدا
لم تبلغه العقول بتحدید فیکون مشبها، و لم تقع علیه الاوهام بتقدیر فیکون ممثلا
خردها براى او حد و مرزى نتوانند نهاد، تا در نتیجه به چیزى مانند باشد و اوهام برایش اندازه اى تعیین نتوانند کرد، تا بتوان برایش مثالى فرض کرد.
12. گواهى به وحدانیت حق
اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له : الاول لا شى ء قبله ، و الاخر لا غایة له ، لا تقع الاوهام له على صفة ، و لا تعقد القلوب منه لى کیفیة
گواهى مى دهم که خدایى نیست جز خداى یگانه که بى شریک و بى همتاست ، آغاز و اول است و قبل از او چیزى نیست ، نه پندارها براى او صفتى مى دانند و نه عقل ها اثبات چگونگى او را مى توانند.
13. حقیقت توحید
التوحید اءن لا تتو همه ، والعدل اءن لا تتهمه
حقیقت توحید آن است که خدا را در فهم و اندیشه خود نیاورى و عدل آن است که او را (به هیچ بدى و ظلم ) متهم نسازى .
14. شناخت خدا
لا تناله الاوهام فتقدره ، و لا تتوهمه الفطن فتصوره و لا تدرکه الحواس فتحسه و لا تلمسه الایدى فتمسه
و هم ها به او نمى رسد، تا اندازه گیرى اش کنند و اندیشه هاى باریک بین او را در وهم نتوانند آورد، تا در نتیجه تصورش کنند و حواس به او نرسند، تا در نتیجه حسش کنند و به دست نمى آید تا در نتیجه او را لمس کنند .
15. اطاعت در عصیان نشاید
لا طاعة لمخلوق فى معصیة الخالق
اطاعت از مخلوق در عصیان و نافرمانى از خالق نشاید .
16. ریا، شرک به خداوند
اعلموا اءن یسیر الریاء شرک .
بدانید، ریاکارى هر چند هم کم باشد شرک به خداوند است .
17. قبل از همه خدا
الحمد لله الکائن قبل اءن یکون کرسى او عرش ، اءوسماء اءو اءرض ، اءو جان اءو انس ، لا یدرک بوهم ، و لا یقدر بفهم ، و لا یشغله سائل ، و لا ینقصه نائل ، و لا ینظر بعین ، و لا یحد باءین ، و لا یوصف بالازواج ، و لا یخلق بعلاج ، و لا یدرک بالحواس و لا یقاس بالناس
سپاس خدایى را که بوده و هست ، پیش از آن که کرسى یا عرش یا آسمان یا زمین یا پرى یا انسان پدید آمده باشد. نه خیال درک او را تواند و نه فهم اندازه او بداند. نه پرسش کننده اى او را از کار متوقف کند، و نه عطا خواهنده اى در خزانه اش کاستى پدید آورد. بدون دیده بیناست و نمى تواند گفت که کجاست . با همتایى وصف نگردد و با تمرین نمى آفریند، حواس نتواند او را درک کند و او را با مردم نتوان سنجید .
18. جایگاه رفیع توحید
تبارک الله الذى لا یبلغه بعد الهم ، و لا یناله حدس الفطن
پاک و بلند مرتبه است خدایى که همت هاى بلند و حدس و گمان هوشمندان به او دسترس ندارد.
19. توحید بلاوصف
تتلقاه الاذهان بمشاعرة ، و تشهد له المرائى لا بمحاضرة . لم تحط به الاوهام ، بل تجلى لها بها
ذهن ها او را دریابند؛ اما نه از راه ادراک ، حواس و مشاعر و دیدنى ها بر وجود او گواهى دهند؛ اما نه به خاطر حضور او در آنها (بلکه از باب دلالت اثر بر مؤ ثر و فعل بر فاعل ) و اوهام بر او احاطه نیافت ؛ بلکه به واسطه اوهام و خردها بر آنان متجلى شد.
20. خدایى نیست جز الله
فقلت اءنا: لا اله الا الله انى اءولى مؤ من بک یا رسول الله
من گفتم (لا اله الا الله ) اى رسول خدا! من نخستین کسى هستم که به تو ایمان مى آورم .
21. اگر خدا را شریکى بود!
الامام على علیه السلام فى وصیته لابنه الحسن علیه السلام : اعلم یا بنى ! اءنه لو کان لربک شریک لاتتک رسله و لرایت آثار ملکه و سلطانه ، و لعرفت افعاله و صفاته ، و لکنه اله واحد کما وصف نفسه . لا یضاده فى ملکه اءحد، و لا یزول اءبدا
در سفارش خود به فرزند بزرگوارش امام حسن مى فرماید: بدان تو اى فرزندم ! که اگر پروردگارت را شریکى بود، بى گمان فرستادگان و رسولان او نیز نزد تو مى آمدند و نشانه هاى پادشاهى و اقتدار او را مى دیدى و افعال و صفاتش را مى شناختى ؛ اما خداوند همچنان که خود در وصف خویش فرموده : (خدایى یگانه است و در ملکش رقیبى ندارد و هرگز زوال نمى پذیرد.)
به نام خدا
قیام مسلحانه
امام قائم (عج) همچون پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله نخست اعلان دعوت می کند و در آغاز ظهور، پیامش را به جهانیان می رساند، در این میان عدّه ای دعوتش را می پذیرند ولی عدّه ای دیگر کار شکنی و توطئه گری کرده و به مخالفت بر می خیزند، امام (عج) در برابر اینها قیام مسلّحانه می کند. امام جواد علیه السّلام در ضمن حدیثی می فرماید: «وقتی که 313 نفر یاران خاصّ امام قائم (عج) به خدمتش در مکّه رسیدند، حضرت دعوتش را به جهانیان آشکار می سازد (یعنی ظهور می کند) و وقتی که این تعداد به ده هزار نفر رسید، به اذن خداوند متعال قیام مسلّحانه می کند (خروج می نماید)».
به نام خدا
حزب الله پیروز
- سوره مبارکه مائده
- آیه شریفه 54
-
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَن یَرْتَدَّ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ
- معنای آیه:
ای کسانی که ایمان آورده اید. اگر افرادی از شما از دین حق برگشتند خداوند به زودی ملتی را می آورد که آنان را دوست دارد و آنان نیز به خدا عشق می ورزند........
- پیام آیه:
اسعدبن ابی وقاص گوید: در جنگ خبیر پیامبر فرمود: « پرچم را به کسی می سپارم که خدا و رسولش را دوست دارد و خداوند به دست او قلعه های خبیر را خواهد گشود.» سپس به سوی علی (ع) رفت و پرچم را به او سپرد.
به نام خدا
سیصد و سیزده نفر
در همه جا معروف است و در کتابهای مربوط به امام زمان (عج) نوشته شده که هنگام ظهور آن حضرت، 313 نفر یاران مخصوص ایشان به او می پیوندند و همچون کوه در برابر حوادث ایستادگی کرده و همراه امام (عج) هستند. اصل حدیث متواتر است و نباید شکّی در صدور حدیث مذکور از جانب معصومین علیهم السلام نمود. و امّا چند نکته: 1- آنان در «ذی طوبی» به امام زمان (عج) می پیوندند. 2- آنان از اطراف جهان و دورترین نقاط جمع شده و به امام قائم (عج) پیوسته اند. در این باره امام باقر علیه السلام فرموده است: «خداوند برای حضرت قائم (عج) - از دورترین شهرها، به تعداد جنگاوران جنگ بدر، 313 مرد را جمع می کند». 3- هنگام ظهور، نخستین کسانی که پس از جبرئیل امین با امام قائم (عج) بیعت می کنند، همین 313 نفرند، چنانکه این مطلب را امام باقر علیه السلام در ضمن حدیثی فرمودند. 4- این افراد در روایات شبیه به 313 نفر مسلمانان شجاع و سلحشوری شده اند که در جنگ بدر، نخستین شکست بزرگ را بر کفّار و دشمنان اسلام وارد آورند. به علاوه، اینان پرچمداران روی زمین، و حاکمان خدا بر مردم در سراسر زمین می باشد. در کتاب «المحَجَّة...» در ضمن روایتی از امام صادق علیه السلام نام تمام سیصد و سیزده نفر و قبیله و شهر آنان ذکر شده است.
به نام خدا
نور الهی
یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ
کافران می خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، اما خداوند نورش را تکمیل می کند اگر چه کافران خشنود نباشند.
امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمودند: « می خواهند نور ولایت علی (ع) را خاموش کنند اما خداوند نور امامت را کامل می کند و با ظهور حجه ابن الحسن (عج) او را بر همه ی مکاتب پیروز می گرداند.»
به نام خدا
تأثیر بر دلها
- سوره مبارکه زمر
- آیه شریفه 23
-
اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِکْرِ اللَّهِ
- معنای آیه:
خداوند بهترین سخن را نازل کرده، کتابی که آیاتش (در زیبایی و عمق) همانند یکدیگر است. آیاتی مکرر دارد که از شنیدن آن لرزه بر اندام کسانی که از پروردگارشان می ترسند، می افتد. سپس دل های آنها آرام و متوجه ذکر خدا شود..........
- پیام آیه:
نوشته های بشری نمی تواند این همه تأثیر بر دل و جان انسان بگذارد. این همه تأثیر در کلام الله، نشان از بزرگی پدید آورنده ی این سخن است زیرا کلام هر کس تجلی مقام اوست.
به نام خدا
دور از بدی
- سوره مبارکه انعام
- آیه شریفه 82
-
الَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَئِکَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ
- معنای آیه:
کسانی که ایمان آوردند و ایمانشان را به ستم و شرک آلوده نکردند در امان الهی هستند و آنان هدایت یافتگانند.
- پیام آیه:
امام باقر (ع) فرمودند : « این آیه درباره ی امام علی (ع) نازل شد که در طول زندگی، لحظه ای به سراغ شرک نرفت»
.: Weblog Themes By Pichak :.