بسم رب الشهداوالصدیقین

گسترده بودن سفره توبه

 امام باقر (ع ) فرمود: آدم علیه السلام عرض کرد: پروردگارا! شیطان را بر من سلطه بخشیدى ، و او را چون خون (که در بدنم جارى است ) بر من چیرگى دادى ؛ پس مرا نیز چیزى عنایت فرما! خداوند فرمود: تو را چنین (نعمتى ) بخشم که چون کسى از فرزندانت ، تصمیم بر انجام گناهى گیرد (و آن را انجام ندهد)، بر او نوشته نشود، و چون آن را انجام دهد (تنها) یک گناه بر او نوشته شود، و چون عزم بر انجام عملى نیک گیرد، چنانچه به انجامش نرساند، حسنه اش برایش نوشته شود، و چون به انجامش رسانده ، ده حسنه برایش نوشته شود. آدم عرض کرد: پروردگارا! مرا بیشتر ده ! فرمود: تو را این بخشم که چون کسى از فرزندانت گناهى کند. و سپس از من بخشش خواهد، او را ببخشایم . عرض کرد: پروردگارا! مرا بیشتر عنایت فرما! فرمود: توبه را بدانان بخشیدم . و یا فرمود: سفره توبه را تا هنگامى که نفس به گلو برسد برایشان گستردم . آدم عرض کرد: پروردگارا! مرا کافى است .

بسم رب الشهداءوالصدیقین

وای برسخت دلان!

خداوند در قرآن کریم فرمودهفویل للقاسیة قلوبهم من ذکر الله اولئک فى ضلال مبین ؛ پس واى بر سخت دلانى که یاد خدا در دلهاى شان راه ندارد، اینان در گمراهى آشکار هستند.

بسم رب الشهداءوالصدیقین

کلمات قصار على (ع ) در معرفت نفس 

 1- بزرگ ترین نادانى ، نادانى انسان در کار نفس خودش است . 2- بزرگ ترین دانش ، خود شناسى است . 3- برترین خرد، شناسایى آدمى به نفس خود است ؛ پس هر که خود را شناخت باخرد است ، و آنکه خود را نشناخت گمراه است . 4- زیرک کسى است که خود را شناخت و کارهایش را خالص گردانید. 5- عارف کسى است که نفس خود را شناخت و آن را آزاد کرد و از هر چه که دورش مى کند پاک گردانید. 6- معرفت نفس نافع ترین دو معرفت است (معرفت آفاق و معرفت انفس ، سنریهم آیاتنا فى الآفاق و فى انفسهم . 7- در شگفتم از کسى که گمشده خود را مى جوید و خودش را گم کرده و نمى جوید! 8- غایت معرفت این است که آدمى خود را بشناسد. 9- کسى که از خود آگاهى ندارد، چگونه از دیگرى آگاهى مى یابد؟ 10 آنکه خود را شناخت ، به نهایت هر آگاهى و دانش رسید 11- هر که نفس خود را شناخت با آن مجاهده مى کند، و آنکه نشناخت آن را مهمل مى گذارد. 12- خود شناسى ، سودمندترین شناسایى هاست . 13- آن کس که به خود شناسى دست یافت به رستگارى بزرگ رسیده است . هر کس خود را شناخت پروردگارش را شناخت . 14- هر کس خود را شناخت پروردگارش را شناخت . 15- در شگفتم از کسى که جاهل به خود است ، چگونه مى خواهد عارف به ربش شود.

بسم رب الشهداءوالصدیقین

خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد   !

یکى از اسماء و صفات الهى این است کههو یطعم و لایطعم سعىکن که مظهر این مقام باشى تا تشبه به حقجل و على پیدا کنى که لذت احتماء و این حال به مراتب از لذتاکل و شرب حیوانى برتر و بالاتر است !

از شکم پروران سرمشق مگیر! بلکهذرهم یاءکلوا و یتمتعوا ویلههم الامل فسوف یعلمون و چون کمتر خورى کمتر خوابى و متخلق به این خلق الهى گردى که لا تاءخذه سنة و لا نوم و به ملائکه تشبه پیدا کنى که طعامهم التسبیح و شرابهم التقدیس چنانکه از اهل بیت عصمت ماءثور است و ملائکه گفتند: نحن نسبح بحمدک و نقدس لک .و تعبیر از تسبیح به طعام و تقدیس به شراب براى این است تسبیح تنزیه ذات است و تقدیس تنزیه صفات که اول با طعام و ثانى با شراب مناسب است ، دقت کن تا این لطیفه را دریابى !

به نام خدا

شکر نعمت

• سوره مبارکه بقره
• آیه شریفه 172

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُواْ لِلّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ

• معنای آیه:

  ای کسانی که ایمان آورده اید، از نعمت های پاکیزه که به شما روزی دادیم، بخورید و شکر خدا را به جا آورید، تنها او را پرستش کنید.

• پیام آیه:

  افراد با ایمان، از نعمت های مادی استفاده می کنند تا به معنویت بیشتر برسند. کسی که همه ی نعمت ها را از خدا می داند، دچار غرور نمی شود، بلکه شکر گذار خواهد بود. شکر نعمت یعنی استفاده ی از نعمت در مسیر نعمت دهنده. چیزهای حلال پاکیزه و حرام ها ناپاک است.

به نام خدا

تساوی در احترام

• سوره مبارکه اسراء
• آیه شریفه 23

• وَقَضَى رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا

• معنای آیه:

  و پروردگارت فرمان داد: « جز او را نپرستید، و به پدر و مادر نیکی کنید......»

• پیام آیه:

  نیکی به پدر و مادر یکسان و مساوی است و خداوند آن را در ردیف عبادت خودش می داند. چون مادر نقش تربیتی دارد و زحمات بیشتری برای فرزند تحمل می کند، اولویت در احترام و خدمت یا مادر است.

به نام خدا

غیبت

«غیبت» در اصطلاح برای کسی استعمال می شود که مدتی در جایی حضور دارد و پس از آن در آن محل حاضر نمی شود و در فرهنگ «مهدویّت» به پنهان شدن حضرت مهدی علیه السلام از دیدگان مردم گفته می شود. غیبت را می توان در اینجا به سه معنا تفسیر کرد: اول اینکه آن حضرت در درون جوامع بشری زندگی نمی کند و در دسترس مردم نیست که بسان دیگر انسان های عادی هرکس خواست او را ببیند و آشنا و بیگانه و دوست و دشمن او را ملاقات کنند. دوم اینکه حضرت مهدی علیه السلام در میان همین جامعه و همین انسان ها است؛ اما به قدرت خدا، هرگاه اراده کند از برابر چشم ها ناپدید می گردد و دیدگان مردم - با اینکه آن حضرت موجود و حاضر است - او را نمی بینند؛ همان گونه که موجودات دیگری چون فرشتگان، ارواح و جن را نمی بینند و سوم اینکه غیبت پنهان بودن حضرت از نگاه معرفتی انسان ها است، به این معنا که آن حضرت را می بینند ولی نمی شناسند.

به نام خدا

نتیجه ی بی خردی

به نام خدا

نور الهی

به نام خدا

 نزدیکى مرگ به آدمى
روزگار رنج و زحمت
الدهر یخلق الابدان ، و یجدد آلامال ، و یقرب المنیة و یباعد الامنیة من ظفر به نصب ، و من فاته تعب
روزگار بدن ها را کهنه و آرزوها را زنده و مرگ را نزدیک و خواسته ها را دور مى سازد. کسى که به روزگار برسد خسته مى شود و هر که آن را از دست بدهد به زحمت و رنج مى افتد. 
شکارچى مرگ
من وصایاه لابنه الحسن علیه السلام -: و اعلم یا بنى ! اءنک اءنما خلقت للآخره لا للدنیا، و للفناء و للموت لا للحیاة ، و اءنک فى منزل قلعُة ودار بلغة ، و طریق اءلى الاخره و اءنک طرید الموت الذى لا ینجو منه هاربه ، و لا یفوته طالبه ، و لا بد اءنه مدرکه ، فکن منه على حذر اءن یدرکک و اءنت على حال سیئة قد کنت تحدث نفسک منها بالتوبة فیحول بینک و بین ذلک ، فاذا اءنت قد اءهلکت نفسک
امام على علیه السلام
 

ادامه مطلب...