بسم رب الشهداوالصدیقین

قرآن می‌فرماید:

بعضی آدم‌ها «کَانَّهُم خُشُبٌ»...

انگار چوب‌اند...

تا عصبانی می شوند، آتش می‌گیرند، 

و همه جا را دودآلود می‌کنند،

همه جا را تیره و تار می‌کنند،

اشک آدم را جاری می کنند.

ولی بعضی‌ها این طور نیستند؛ 

مثل عودند.

وقتی یک حرف می‌زنی که ناراحت می‌شوند، و آتش می‌گیرند،

بوی جوانمردی و انصاف می‌دهند ،

و هرگز نامردی نمی‌کنند.

این است که وجود نازنین امام صادق سلام الله علیه فرمود: 

«هر کس را می‌خواهی بشناسی، در وقت عصبانیت، در وقت خشم بشناس.»

بسم رب الشهداوالصدیقین

مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می فرمود:

بطری وقتی پر است و می‌خواهی خالی اش کنی، خمش می‌کنی.

هر چه خم شود خالی تر می‌شود، اگر کاملا رو به زمین گرفته شود، سریع تر خالی می‌شود.

دل آدم هم همین طور است، گاهی وقت‌ها پر می‌شود از غم، از غصه، ...

قرآن می‌گوید:

هر گاه دلت پر شد از غم و غصه ها ؛ خم شو و به خاک بیفت.

" وَکُن مِّنَ السَّاجِدِین."

سجده کن؛ ذکر خدا بگو ; این موجب می‌شود تو خالی شوی تخلیه شوی، سبک شوی؛

بسم رب الشهداوالصدیقین

مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می فرمود:

بطری وقتی پر است و می‌خواهی خالی اش کنی، خمش می‌کنی.

هر چه خم شود خالی تر می‌شود، اگر کاملا رو به زمین گرفته شود، سریع تر خالی می‌شود.

دل آدم هم همین طور است، گاهی وقت‌ها پر می‌شود از غم، از غصه، ...

قرآن می‌گوید:

هر گاه دلت پر شد از غم و غصه ها ؛ خم شو و به خاک بیفت.

" وَکُن مِّنَ السَّاجِدِین."

سجده کن؛ ذکر خدا بگو ; این موجب می‌شود تو خالی شوی تخلیه شوی، سبک شوی؛

بسم رب الشهداوالصدیقین

حضرت امام جعفر صادق (امام ششم) علیه السلام:

هیچ رگی نمی زند و هیچ سنگی به پای کسی آسیب نمی رساند و هیچ پایی نمی لغزد و هیچ چوبی به دستی خراش نمی اندازد، مگر به علت گناه.

کافی،جلد 2 ،صفحه 445??

بسم رب الشهداوالصدیقین

امیدوار کننده‏ترین آیات قرآن

امیدوار کننده‏ترین آیات قرآن، آیه «وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى‏» (ضحی/5)

(و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد، تا خرسند گردى.) مى‏باشد که مراد شفاعت است. 

رضاى پیامبر در دنیا و آخرت، مورد نظر خداست. 

چنانکه در دنیا قبله را براى رضاى او تغییر داد «فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضاها» (بقره/144)

و در آخرت، مقام شفاعت به او مى‏دهد. 

(تفسیر نور) 

www.gharaati.ir

بسم رب الشهداوالصدیقین

رعایت حق حیا 

روزی پیامبر (ص) بر بالای منبر به اصحابش فرمود: «اسْتَحْیُوا مِنَ اللهِ حَقَّ الْحـَیَاء»؛ ای مردم از خدا شرم و حیا کنید و حق حیا را به جا آورید. لحن روایت نشان می‌دهد که مردم دسته جمعی از پای منبر به پیامبر اکرم (ص) گفته‌اند که مگر ما این کار را نمی‌کنیم؟ «انا نستحیی یا رسول الله»؛ چرا این‌طور به ما خطاب می‌‌کنید که ای مردم حیا کنید؟ در حالی که ما از خدا حیا می‌کنیم. آن حضرت فرمود: «لیس ذلک»؛ حیا را در شما نمی‌بینم و این ادعای شما را قبول ندارم. بعد فرمود: می‌دانید چه کسی از خدا حیا می‌کند؟

«وَ لَکِنْ مَنِ اسْتَحیی مِنَ اللهِ حَقَّ الْحـَیَاءِ فَلْیَحْفَظِ الرَّأْسَ وَ مَا وَعَی وَ الْبَطْنَ وَ مَا حَوَی‌»؛ اگر می‌خواهید حیا کنید سرتان را و هر چه در سرتان است را برای خاطر او نگه دارید که دشمن ضربه به آن نزند. چشمتان را از گناه نگاه دارید. پنجاه سال به نامحرم نگاه کردید و بس است و اگر نوبتی هم باشد دیگر نوبت خداست که خدا را و آثارش را و اولیای خدا را ببینیم.

به عیسی بن مریم (ع) گفتند کجا برویم و چه کسی را ببینیم؟ فرمود: چهره‌هایی را ببینید که دیدن آنها شما را به یاد خدا می‌اندازد. شما چقدر تا کنون از نگاه به نامحرم ضرر کرده‌اید و چقدر خانواده‌ها، بچه‌ها، دخترها و پسرها به گناه افتاده‌اند. در باره نگاه حرام می‌فرماید:

«فَزِنا العَیْنَین النَّظَر»؛ زنایِ چشم، نگاه کردن است.

باید مدتی قرآن کریم و اولیای خدا را نگاه بکنیم. فرمود: سرتان را با چشم و گوشش نگه دارید. پس آن فیلم‌هایی را که شیاطین برای شما ساخته‌اند، و آن‌ها را قاچاق می‌فروشند و بمباران شخصیت شما هستند، نبینید.

پدران و مادران! به بچه‌هایتان رحم کنید، اینها امانت‌های خدا هستند و این وسایل گناه را به خانه‌هایتان نبرید. آنهایی که این مسیرهای غلط را رفتند و همه چیزشان را از دست دادند، سرانجام یا کافر شدند یا به پشیمانی دچار گشتند که همینطور زجرشان می‌دهد.

من کسی را روی تخت بیمارستان دیدم که به پروردگار بزرگ عالم جسارت می‌کرد، به بغل دستی او گفتم این فرد هشتاد سالش است و او را نصحیت کنید. گفت: این فرد هفتاد سال غرق در معصیت بوده و اصلا اسم خدا را که نزد او می‌بریم ناراحت می‌شود. آری اگر گناه انبار بشود شما هم مثل آن پیرمرد از خدا بدتان می‌آید و آخرسر نیز روزی که به خدا خیلی محتاج‌تر از وقت‌های دیگر هستید و وقتی ملک الموت می‌آید، چه کسی به دادتان می‌رسد و چه کسی می‌خواهد شما را نجات بدهد؟ برای روزی که در کنار رختخواب بیماری، طبّ طبیبان و حکمت حکیمان از بین می‌رود و کارآیی ندارد و اثر داروها هم از بین می‌رود، چشم هم باز است و زن و فرزندان گریه می‌کنند و کسی هم نمی‌تواند کاری بکند به فکر آن روز باشید!

بسم رب الشهداوالصدیقین

عسرها سبب یسر

از نظر روانى، هنگام برخورد با مشکلات نباید تمام ذهن متوجه آن شود، بلکه باید به سهولت‏هاى پس از آن نیز توجه نمود. 

این یک اصل عمومى و سنت الهی است و فقط مخصوص پیامبر(ص) نیست. هر سختی در درون خود تجربه ها و سازندگی هایی دارد.

به دنبال هر عُسری یُسری هست: 

«إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً» (شرح/6)

(تفسیر نور) 

www.gharaati.ir

بسم رب الشهداوالصدیقین

لزوم یاد خدا و حرمت غفلت

 ذکر و یاد خداواجب است، یاد خدا برای این است که همه اطاعت‌ها به بند اخلاص مقید بشود و وضع آدم وضعی نشود که بعد از پنجاه سال عبادت تبدیل به کفر بشود. یاد خدا، مراقب خدا بودن، خدا را همیشه به حساب آوردن، قیامت را مشاهده کردن، آیات خدا را تکرار کردن و دنبال این تذکرات رفتن برای این است که خرمن عبادات به باد نرود و نابود نشود. پس فراموشی نسبت به وجود مقدس حضرت حق هم حرام الهی است. آدمی که از یاد خدا غافل شود مثل آدمی است که کنار سرمایه‌ و اثاثیه خانه‌اش خوابش برده و خواب هم اگر سنگین باشد دزد می‌آید و همه چیز را می‌برد. در غفلت و فراموشی زندگی کردن معنایش این است که زهر در کوزه آبی بریزیم و بعد خودمان همان آب را بخوریم یا بنشینیم در اتاقی و دیوارهای آن را خودمان با گلنک خراب کنیم و نفهمیم که طاق این چهاردیواری بعد از کندن دیوارها روی سر خودمان خراب می‌شود.

بسم رب الشهداوالصدیقین

ااطاعت از خداوند و حرمت نافرمانی

کار اول که بر تمام مردان و زنان واجب است و خیر دنیا و آخرتشان هم به آن بستگی دارد، اطاعت از وجود مقدس حضرت حق است. خداوند مالک، خالق، روزی دهنده و مربی مردم است و مردم باید حق عبادت و اطاعت را منحصرا برای وجود مقدس او بدانند. عباداتی که از طرف وجود اقدس حضرت حق بر مردم واجب است، چند گونه است: عبادات بدنی، عقلی، نفسی، روحی و مالی. مردم باید اموال را از آن او بدانند و خود را در مصرف آنها امین او بشناسند و مطابق حکم امین بودن با آن اموال عمل کنند؛ یعنی در حدی که خودشان و زن و فرزندشان به آنها نیاز دارند از اموال و مسکن و غذا و دیگر چیزها استفاده کنند. اما در جنبه عبادات روحی و عقلی باید توجه کنند که روح آنان روح الهی است خداوند متعال درباره انسان می‌فرماید: )وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی) مردم باید قلب خود را مرکز انعکاس انوار الهی قرار بدهند. امام صادق (ع) قلب مؤمن را حرم و عرش خدا می‌داند: «قَلبُ المُؤْمِن حَرَمُ الله» «قَلبُ المُؤمِنِ عَرشُ الله» همه باید به کعبه دل بسیار توجه کنند و این خانه را با بت ریا و با بت‌های حسد، کبر، عجب و نفاق آلوده نسازند. اینجا خانه‌ و حرم اوست و انسان نباید این خانه را مرکز بت‌ها کند. همچنین باید مغزش را هم مرکز تفکر الهی قرار بدهد و وقتی مغز و قلب و روح شخص بنده شد، دیگر اعضای بدنش هم بنده می‌شوند و مودّب به آداب الهی می‌گردند. در این صورت، انسان یک موجود پاک و لایقِ مقام قدس می‌شود و تمام درهای رحمت و لقا و قرب و رضوان به روی او گشوده می‌شود. پس این کار هم یک واجب الهی است. اما کاری که در جنب این واجب الهی، حرام است، عصیان و نافرمانی است. اگر مغز مرکز تفکرات شیطانی بشود، دیگر اعضا و جوارح هم همه ابزار دشمنان خدا می‌شوند که در این صورت آدم به پلیدی کامل می‌رسد. عرفای بزرگ الهی در توضیح گناه می‌گویند که آن آتشی است که به عقل، قلب، نفس، روح و اعضا می‌افتد و اگر مواظب این آتش نباشید و با آب توبه خاموشش نکنید، به ریشه‌ها می‌رسد و شما را تبدیل به فردی کافر می‌کند. قرآن می‌فرماید: )ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذینَ أَساؤُا السُّوأی‌ أَنْ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللهِ( اگر مواظب این آتش نباشید و این آتش بسوزاند تا به ریشه‌ها برسد، بر اثر گناهان فردی، خانوادگی، اجتماعی، فکری، روحی، نفسی و مالی، درِ تمام سعادت‌ها به روی انسان بسته می‌شود و درِ هر شری در دنیا و آخرت به روی بشر باز می‌گردد. پس اطاعت از خدا یک واجب به تمام معناست و حق اطاعت هم منحصر به وجود مقدس اوست و معصیت هم یک حرام الهی است.

بسم رب الشهداوالصدیقین

مثل شمع!

شمع را ببین هر چه به آن نزدیک و نزدیک‌تر باشی نور و روشنایی بیشتری دریافت می‌کنی.

قرآن کریم می‌خواهد ما هم از جنس شمع و هم صفت شمع باشیم. می‌گوید: به گونه‌ای باش که هر کس به تو نزدیک‌تر بود، بهره و سود بیشتری ببرد.

و نزدیک‌ترین کسان به ما نخست پدر و مادرند و آن‌گاه همسر، و سپس فرزندان، و در آخر هم، بستگان و خویشان.

یعنی اول پدر و مادر خودت را مورد لطف و محبت قرار بده، آن‌گاه نزدیکانت را، همچون همسر، فرزندان و خویشان.