بسم رب الشهداوالصدیقین

قوم یونس (علیه السلام)

یونس (علیه السلام) وقتی از میان مردم رفت و مردم دیدند که حرف او درست بوده و ابر سیاهی که حامل عذاب است آسمان شهرشان را پر کرده، دنبال او دویدند ولی او را نیافتند، چون جگر او را سوزانده بودند. هرچه می‌گفت گناه نکنید به او می‌خندیدند و او هم از شهر دور شده بود. مردم سپس به در خان? یک عالم مؤمن رفتند و گفتند بمانیم و نابود شویم یا راه دیگری هست؟ آن عالم گفت: توبه کنید و بمانید. گفتند: ابر بالای سر ماست. گفت: پایین‌تر هم که بیاید، با توبه آن را رد‌ می‌کنیم. سپس به آنان گفت: اکنون که یونس نیست به خدا پناه ببرید و زاری و تضرع کنید، شاید بر شما‌ ترحّمی فرماید.

پرسیدند: چگونه به خدا پناه ببریم ؟ آن عالم فکری کرد و گفت: فرزندان شیرخواره را از مادرانشان جدا کنید و حتی بین شتران و بچه‌هایشان و گوسفندان و بره‌ها و گوساله‌ها و ماده‌گاوها تفرقه بیندازید و در میان بیابان جمع شوید و اشک‌ریزان از خدای آسمان‌ها و زمین و دریاهای پهناور طلب عفو و بخشش کنید. مردم به دستور آن عالم عمل کردند و منظره‌ای بسیار تاثرانگیز ایجاد شد. اطفال شیرخوار گریه می‌کردند و پیران کهنسال هم صورت بر خاک گذاشته بودند و اشک می‌ریختند. صدای حیوانات و اشک و آه قوم یونس به هم آمیخته شد و رحمت بی انتهای پروردگار جهان بر سر آنها سایه افکند و در پی این صحنه، عذاب نازل شده برطرف گردید و به جانب کوه‌ها روانه شد.

بسم رب الشهدا والصدیقین

 تکیه بر غیر خدا!

معمولا انسانها در دنیا به هر چه غیر خدا تکیه کنند از همانجا ضربه می خورند.

مثلا کسی که به مالش تکیه کرده ؛ از همان مال ، ضربه می خورد.

کسی که به قدرتش ، شهرتش ، جمالش ، خانه اش و ... دل خوش کرده ؛ از همان لطمه می خورد.

مانند فرعون که افتخارش این بود که رود نیل از آن اوست [َ وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْری مِنْ تَحْتی‌] و در همان رود هم غرق شد.

ما باید فقط و فقط به خدا توکل کنیم و فقط و فقط به او تکیه داشته باشیم [ وَ مَن یَتَوَکَّل عَلَی الله، فَهُو حَسبُه]

داستانک:

هنگامی که برادران ، در حال انداختن یوسف در چاه بودند؛ ناگهان یوسف شروع به خندیدن کرد، برادران سخت در تعجب فرو رفتند که این چه جای خنده است، گویی برادر، مساله را به شوخی گرفته است، بی‌خبر از اینکه تیره روزی در انتظار او است، اما او پرده از راز این خنده برداشت و درس بزرگی به همه آموخت و گفت::

 فراموش نمی‌کنم روزی به شما برادران نیرومند با آن بازوان قوی و قدرت فوق العاده جسمانی نظر افکندم و خوشحال شدم، با خود گفتم کسی که اینهمه یار و یاور نیرومند دارد چه غمی از حوادث سخت خواهد داشت آن روز بر شما تکیه کردم و به بازوان شما دل بستم، اکنون در چنگال شما گرفتارم و از شما به شما پناه می‌برم، و به من پناه نمی‌دهید، خدا شما را بر من مسلط ساخت تا این درس را بیاموزم که به غیر او- حتی به برادران- تکیه نکنم."

*****

 [تفسیر نمونه، ج‌9، ص: 342]

بسم رب الشهداوالصدیقین

سه نوع رابطه‏ در قرآن داریم:

1. رابطه پیامبر با مردم. رحمت «وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَهً لِلْعَالَمِینَ» (انبیاء/ 107)

2.رابطه مردم با پیامبر. مودت «إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِى الْقُرْبى» (شورى/ 23)

3.رابطه زن و شوهر، هم مودت و هم رحمت «وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّهً‏ وَ رَحْمَه» (روم/ 21)

در رحمت نوعی بخشش نیز هست

مرد باید در خانه چنان اخلاقی داشته باشد که همه ی اهل خانه آرزوی دیدارش را داشته باشند

داستان:

همسر شهید مهدی باکری تعریف می کرد:

خانه مان کوچک بود؛ گاهی صدایمان می رفت طبقه ی پایین. یک روز همسایه پایینی به م گفت : به خدا این قده دلم می خواد یه روز که آقا مهدی می یاد خونه لای در خونه تون باز باشه ، من ببینم شما دو تا زن و شوهر به هم دیگه چی می گید، این قدر می خندید؟

منبع: یادگاران کتاب مهدی باکری

بسم رب الشهداءوالصدیقین

سخن گفتن با حیوانات

بسم رب الشهداءوالصدیقین

عصای حضرت موسی

از جمله خصائص و ویژگیهای حضرت قائم (عج) در هنگام ظهور این است که «عصای حضرت موسی علیه السّلام» همراه آن حضرت می باشد. در «الغیبة» نعمانی روایتی است از حضرت صادق علیه السّلام که فرمودند: «عصای حضرت موسی از شاخه درخت آس بود که در بهشت کاشته شده بود و هنگامی که به سمت مدین رفت، جبرئیل آن را برای او آورد و آن عصا و تابوت حضرت آدم علیه السّلام در دیباچه طبریه است و کهنه و متغیّر نمی شود تا اینکه آنها را قائم (عج) هنگام خروج، بیرون آورد». در روایتی دیگر عنوان شده که آن عصا در غاری در انطاکیه است.

بسم رب الشهداءوالصدیقین

دشمن ترین دشمنان

سعدى در باب هفتم گلستان گوید: بزرگى را پرسیدم از معنى این حدیث کهاعدى عدوک نفسک التى بین جنبیک ؟؛ گفت به حکم آنکه هر آن دشمنى را که بر وى احسان کنى دوست گردد. مگر نفس را که هر چند مدارا بیشتر کنى مخالفت زیاده کند.

بسم رب الشهداءوالصدیقین

استواری

• سوره مبارکه محمد
• آیه شریفه 7.8

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ وَالَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ

• معنای آیه:

  ای کسانی که ایمان آورده اید اگر خدا را یاری کنید، خدا نیز یاری تان می کند و گام های شما را در راه خودش استوار می دارد.

• پیام آیه:

  و کسانی که کافر شدند هلاک شوند و اعمالشان نابود باد. رابطه ی طرفینی میان مومنان و خدا در مواردی مطرح است. خدا را یاری کنید خدا شما را یاری کند. خدا را یاد کنید تا خدا شما را یاد کند. خدا را دوست بدارید تا خدا شما را دوست دارد. خدا را شکر کنید، خدا نعمتش را افزون کند. تلاش کافران برای نبرد با حق، همچون تلاش کسی است که می خواهد با فوت دهان خورشید را خاموش کند.

بسم رب الشهداءوالصدیقین

ثمره علم

• سوره مبارکه فاطر
• آیه شریفه 28

• إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء

• معنای آیه:

  حقیقت این است که، از میان بندگان خدا، تنها دانشمندان هستند که از او حساب می برند.

• پیام آیه:

  خشیت (ترس آمیخته با تنظیم) مقام معرفتی بلندی است که موحدین با علم و آگاهی به آن درجه می رسند علم بر اسرار هستی، می تواند زمینه ساز به خدا گردد. کسی که علم و آگاهی هایی دارد، اما به مقام توحید نرسیده است، همچون درختی است که میوه ای ندارد. امام علی (ع) فرمود : « ثمره علم، عبادت است»

بسم رب الشهداءوالصدیقین

پرچم های سیاه

از روزگاران قدیم که سخن از مهدی منتظر (عج) به میان آمده، و در احادیثی که در این زمینه از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و ائمّه ی طاهرین علیهم السلام رسیده است، از «رایات سود خراسان» (یعنی پرچمهای سیاه که از سوی خراسان (ایران) می آید و مردمی که با آن پرچمها حرکت می کنند) گفتگو شده است. طبق روایات آنان در شمار یاران مهدی (عج) در می آیند، و او را یاری می کنند، تا حکومت جهانی عدل و داد را پی ریزد و بر سر کار آورد. در روایتی آمده: «هر گاه دیدید که رایات سود (پرچمهای سیاه) از سوی خراسان (ایران) آمدند، خود را به آن پرچمها برسانید، اگر چه خویشتن را به روی برف بکشید، زیرا، مهدی خلیفة الله، در میان آنان است».(عقدالدرر، ص 125) برخی از اهل سنّت گفته اند:مقصود از این پرچمهای سیاه، پرچمهای اصحاب مهدی (عج) است، نه پرچمهای سیاهی که با «ابومسلم خراسانی» بود.

به نام خدا

شکر نعمت

• سوره مبارکه بقره
• آیه شریفه 172

• یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُواْ لِلّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ

• معنای آیه:

  ای کسانی که ایمان آورده اید، از نعمت های پاکیزه که به شما روزی دادیم، بخورید و شکر خدا را به جا آورید، تنها او را پرستش کنید.

• پیام آیه:

  افراد با ایمان، از نعمت های مادی استفاده می کنند تا به معنویت بیشتر برسند. کسی که همه ی نعمت ها را از خدا می داند، دچار غرور نمی شود، بلکه شکر گذار خواهد بود. شکر نعمت یعنی استفاده ی از نعمت در مسیر نعمت دهنده. چیزهای حلال پاکیزه و حرام ها ناپاک است.