به نام خدا

انس و لذت

« اللهم انک آنس الانسین لاولیائک و احضرهم بالکفایه للمتوکلین علیک‏
تشاهدهم فی سرائرهم و تطلع علیهم فی ضمائرهم و تعلم مبلغ بصائرهم‏
فاسرارهم لک مکشوفه و قلوبهم الیک ملهوفه ، ان اوحشتهم الغربه آنسهم‏
ذکرک و ان صبت علیهم المصائب لجاوا الی الاستجاره بک » ( 1 ) .
پروردگارا تو از هر انیسی برای دوستانت انیستری ، و از همه آنها برای‏
کسانی که به تو اعتماد کنند برای کارگزاری آماده‏تری ، آنان را در باطن‏
دل‏شان مشاهده می‏کنی و در اعماق ضمیرشان بر حال آنان آگاهی و میزان‏ بصیرت و معرفتشان را می‏دانی ، رازهای آنان نزد تو آشکار است و دلهای‏
آنها در فراق تو بیتاب است . اگر تنهائی سبب وحشت آنان گردد یاد تو
مونسشان است و اگر سختیها بر آنان فرو ریزد به تو پناه می‏برند .
" « و ان للذکر لاهلا اخذوه عن الدنیا بدلا » " ( 1 ) .
همانا یاد خدا افراد شایسته‏ای دارد که آن را به جای همه نعمتهای دنیا
انتخاب کرده‏اند .
در خطبه 148 اشاره‏ای به مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف دارد ،
و در آخر سخن ، گروهی را در آخرالزمان یاد می‏کند که شجاعت و حکمت و
عبادت تواما در آنها گرد آمده است ، می‏فرماید :
" « ثم لیشحذن فیها قوم شحذ القین النصل . تجلی بالتنزیل ابصارهم ، و
یرمی بالتفسیر فی مسامعهم ، و یغبقون کاس الحکمه بعد الصبوح » !
سپس گروهی صیقل داده می‏شوند و مانند پیکان در دست آهنگر تیز و بران‏
می‏گردند ، بوسیله قرآن پرده از دیده‏هایشان برداشته می‏شود و تفسیر و توضیح‏
معانی قرآن در گوشهای آنان القا می‏گردد ، جامهای پیاپی حکمت و معرفت را
هر صبح و شام می‏نوشند ، و سر خوش باده معرفت می‏گردند .