به نام خدا

نمونه‏ای از تاریخ اسلام

اصحاب رسول خدا در چه وضع و حالی بودند ؟ حدیث معروف کافی  -
که مولوی آن را به شعر درآورده است - واقعا عجیب است . این حدیث را
شیعه و سنی  هر دو روایت کرده‏اند : روزی پیغمبر اکرم ( ص ) در
وقت بین‏الطلوعین سراغ " اصحاب صفه " رفت ( پیامبر ، زیاد سراغ‏
اصحاب صفه می‏رفت ) . در این میان ، چشمش به جوانی افتاد . دید این‏
جوان یک حالت غیرعادی دارد : دارد تلوتلو می‏خورد ، چشمهایش به کاسه سر
فرو رفته است و رنگش ، رنگ عادی نیست . جلو رفت و فرمود : « کیف‏
اصبحت ؟ » [ چگونه صبح کرده‏ای ] ؟ عرض کرد اصبحت موقنا یا رسول الله‏
در حالی صبح کرده‏ام که اهل یقینم ، یعنی آنچه تو با زبان خودت از راه‏
گوش به ما گفته‏ای ، من اکنون از راه بصیرت می‏بینم . پیغمبر می‏خواست‏
یک مقدار حرف از او بکشد ، فرمود : هر چیزی علامتی دارد ، تو که ادعا
می‏کنی اهل یقین هستی ، علامت یقین تو چیست ؟ « ما علامة یقینک ؟ » عرض‏
کرد : ان یقینی یا رسول الله هو الذی احزننی و اسهر لیلی و اظما هواجری‏
علامت یقین من این است که روزها مرا تشنه می‏دارد و شبها مرا بی‏خواب ،
یعنی این روزه‏های روز و شب زنده‏داریها ، علامت یقین است . یقین من‏
نمی‏گذارد که شب سر به بستر بگذارم ، یقین من

ای اهل ایمان ! از نماز استمداد کنید و از صبر که مفسرین گفته‏اند ، مقصود
، روزه است یا لااقل روزه یکی از اقسام صبر است از اینها استمداد کنید !
مدد بگیرید ! چه مددی است که می‏توانیم از نماز بگیریم ؟ چه مددی است که‏
از عبادت خدا و خداپرستی می‏توانیم بگیریم ؟ همین [ عبادت خدا ] مدد
است ، اصلا هر مددی را از اینجا می‏شود گرفت . اگر شما می‏خواهید در
اجتماع ، یک مسلمان واقعی باشید و می‏خواهید یک مجاهد نیرومند باشید ،
باید نماز خوان خالص و مخلصی باشید . . .  .