به نام خدا

نشانه بهترین امت

شما بهترین امتى هستید آه بر مردم ظاهر شد هاید؛ به » ، قرآن خطاب به مسلمانان م ىفرماید

آُنْتُمْ خَیْرَ اُمَّةٍ اُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْروُفِ وَ ) )«. شرط آنکه امر به معروف و نهى از منکر آنید

( تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَر (آل عمران/ 110

قرآن با آنکه بارها از اهل آتاب به خاطر تعصبات نابجا و تحری فهاى نامشروع و توقعات بیهوده انتقاد

آرده، اما از گروهى از آنان به خاطر ایمان و تلاوت آیات الهى و امر به معروف و نهى از منکر ستایش

آرده است) ( لَیْسُوا سَواءً مِنْ اَهْلِ الْکِتَابِ اُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللَّه ... وَ یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ اْلآخِرِ وَ

( یَأْمُرُونَ بِالْمَعْروُفِ و یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَر (آل عمران / 112 و 113

امر به معروف آارى است آه خداوند انجام مى دهد :

( اِنَّ اللَّهَ یَأمُرُ بِالعَدْلِ و اْلاِحْسانِ( ( سوره نحل، آیه 90

همانا آه امر به منکر آار شیطان است:

( الشَّیْطانُ یَعِدُآُمُ الْفَقْرَ و یَأْمُرُآُم بِالْفَحْشاء( ( سوره بقره، آیه 268

امر به معروف وظیفه عمومى است آه قرآن م ىفرماید: تمام مردان و زنان با ایمان نسبت به

یکدیگر حق ولایت دارند آه یکدیگر را به معروف وادار آنند و از منکر باز دارند و نماز به پا دارند و زآات

( بپردازند) ( و الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بَعْضُهُمْ اَوْلِیَآءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَونَ عَنِ الْمُنْکَر (توبه/ 71

آنچه در این آیه جلب توجه م ىآند، چند نکته است:

1) از آغازِ تکلیف، همه مردم از هر سن و صنف و نژادى آه باشند، بر دیگر مؤمنان حق ولایت دارند؛

یعنى امر و نهى آنان بر اساس حق ولایتى است آه خداوند قرار داده است و هرگز نام دخالت بى

جا، مزاحمت و فضولى بر این آار روا نیست.

2) مقام ایمان است آه به مسلمانان این حق را مى دهد و این حق براى سایر مردم وجود ندارد.

3) همیشه امر به معروف، مقدم بر نهى از منکر به آار رفته است تا به ما بفهماند آه آارها را از

راه مثبت پیگیرى آنید و در جامعه، تنها انتقاد آننده نباشید.

4) در این آیه، امر به معروف و نهى از منکر قبل از نماز و زآات مطرح شده است، زیرا اقامه نماز و

اداى زآات نیاز به یک سلسله تبلیغات دارد آه همان امر به معروف است؛ براى مثال، در مقدمه نماز

این آلام خود امر به معروف است ،« حَىّ على الصّلوة » : وقتى با بهترین و رساترین صدا م ىگوییم

آه بر نماز مقدم شده است. قرآن، خود اقامه نماز را نهى از منکر م ىداند؛ آنجا آه مى فرماید:

( سوره عنکبوت، آیه 45 ) )« اِنَّ الصَّلوةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ و الْمُنکَرِ »

5) گرچه باید به اولویتها توجه داشت، اما آنچه مورد پسند اسلام است، سفارش به تمام معروف ها

و جلوگیرى از همه منکرات است.

به عبارت دیگر، زمانى ما به جامعه دلخواه م ىرسیم آه :

1) مرد و زن هر دو قیام آنند.

2) بر اساس ولایت و محبت امر و نهى آنند.

3) از خوبیها شروع آنند.

4) به همه نقاط مثبت و منفى توجه آنند.

این وظیفه عموم مسلمانان بود؛ اما از برخى آیات استفاده مى شود آه براى این دو فریضه بزرگ،

گروه ویژه اى نیز لازم است.