به نام خدا

خلوت رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم

وجود مبارک پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم قبل از بعثت و پیش از مسئولیت سالت‏سالى چند روز از جامعه فاصله مى‏گرفت و در غار حرا، واقع در «جبل النور» به عبادت مى‏پرداخت. کوه نور تقریبا از بلندترین کوههاى اطراف مکه است که بر مکه اشراف دارد و اگر برجها حایل نباشد کعبه کاملا تحت اشراف کسى است که بر بالاى آن قرار مى‏گیرد. وجود مبارک امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) مى‏فرماید:

«و لقد کان یجاور فى کل سنة بحراء فاراه و لا یراه غیرى‏» ⁽²⁰⁾

هر ساله نبى اکرم صلى الله علیه و آله و سلم در غار حرا مجاور بود و تنها من او را مى‏دیدم و دیگران او را نمى‏دیدند.

بعضى نقل کرده‏اند که رفتن پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم به غار حرا از سال ولادت على بن ابى طالب (علیه‏السلام) شروع شد و قبل از آن، حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم براى عبادت به حرا نمى‏رفت.

بنابراین، همان طور که میلاد پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم در «عام الفیل‏» نقشى داشت و کعبه را از گزند «ابرهه‏» حفظ کرد، میلاد على ابن ابى طالب (سلام الله علیه) نیز برکتى بود که از آن مى‏توان رفتن پیغمبر به کوه حرا را تبیین کرد; یا برکت رفتن پیغمبر به کوه حرا باعث‏شد که در آن سال، على ابن ابى طالب به دنیا بیاید یا برکت هر دو معلول یک سبب نهایى است و آن عامل فائق، باعث‏شد که پیغمبر به حرا برود و در همان سال، على بن ابى طالب به دنیا بیاید.

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم بعد از رسالت هم سالى چند روز در پایان ماه مبارک رمضان، به اعتکاف مى‏پرداختند و برخى از شئون اجتماعى را ترک مى‏کردند و سحرها نیز موظف بودند به نماز شب برخیزند.

گرچه تلاوت بخش پایانى سوره آل عمران براى همه انسانها در همه شرایط، قابل عمل است، ولى نقل شده است که وجود مبارک پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم هنگام برخاستن از خواب، سحرگاه به آسمان، نگاه مى‏کرد و این آیات را قرائت مى‏کرد:

«ان فى خلق السموات و الارض و اختلاف الیل و النهار لایات لاولى الالباب الذین یذکرون الله قیاما و قعودا و على جنوبهم و یتفکرون فى خلق السموات و الارض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک فقنا عذاب النار ربنا انک من تدخل النار فقد اخزیته و ما للظالمین من انصار ربنا اننا سمعنا منادیا ینادى للایمان ان امنوا بربکم فامنا ربنا فاغفر لنا ذنوبنا و کفر عنا سیئاتنا و توفنا مع الابرار ربنا و اتنا ما وعدتنا على رسلک و لا تخزنا یوم القیامة انک لا تخلف المیعاد» ⁽²¹⁾

و شایسته است کسانى که به پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم تاسى مى‏کنند و شب زنده دارند نیز این چند آیه را قبل از نماز شب، قرائت کنند. انسان شب زنده‏دار که در سحر مى‏گوید:

«ربنا اننا سمعنا منادیا ینادى للایمان...»

باید به گونه‏اى باشد که صداى نداى الله، ملائکة الله و رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم را بشنود. چنین انسانى در این مواقع خلوت مى‏کند.