به نام خدا

على بن الحسین علیهما السّلام‏

1- (بعد از امام حسین) فرزند بزرگوارش على بن الحسین علیهما السلام مخفیانه با ترس و تقیه شدیدى در زمان سختى براى امر الهى قیام کرد.

2- از صادق آل محمّد صلى اللّه علیه و آله روایت شده که فرمود: خدا آیه تطهیر را- که در صفحه (302) این کتاب نگاشته شده- درباره امر امامت نازل کرد، امیر المؤمنین و امام حسن و امام حسین علیهم السّلام چنانکه در شرح حال امام حسین گفته شد در معنى آیه سابق الذکر شریک بودند، بعد از آن خداى حکیم آیه‏اى را (که بعدا خواهیم قرائت نمود) بخصوص امامت حضرت على بن الحسین علیهما السّلام نازل کرد (و آن آیه این است:) وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِی کِتابِ اللَّهِ* سوره أحزاب، آیه 6- یعنى و صاحبان رحم بعضیشان بر بعض دیگر سزاوارترند در کتاب خدا-.

[لوح آسمانى‏]

3- از جابر بن عبد اللّه انصارى روایت شده که گفت: من در دست فاطمه زهراء لوح سبزى را دیدم که گمان کردم زمرّد است، در آن لوح نوشته سفیدى دیدم که بنور آفتاب شباهت داشت، به آن بى‏بى گفتم: پدر و مادرم فداى تو باد این لوح چیست؟ فرمود: این‏لوحى است که خدا براى پیغمبر خود صلى اللّه علیه و آله برسم هدیه فرستاده است.

در این لوح نام پدرم رسول خدا، پسر عمش على بن أبی طالب، نام دو فرزندم حسن و حسین و نام وصى‏هائى که از فرزندان حسینم علیهم السّلام بوجود مى‏آیند نوشته شده است. پدرم این لوح را بمن عطا کرد و بوسیله آن بمن بشارت داد، مرا دستور داد که این لوح را حفظ نمایم.

آنگاه فاطمه زهراء علیها السلام آن لوح را بمن داد، من آن را خواندم، آنچه که در آن بود رونوشت کردم که رونوشت آن این است:

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم این نامه‏اى است از طرف خداى با عزت و دانا از براى محمّد صلى اللّه علیه و آله که نبى، نور، سفیر، پرده و دلیل خدا است، این نامه را روح الامین از نزد پروردگار عالمین آورده است، یا محمّد نام‏هاى مرا بزرگ بدار و نعمتهاى مرا سپاسگزار باش، زیرا من خدائى هستم که غیر از من خدائى نیست، منم که شکننده مردم جبّار و سرکش هستم، منم که مظلومین را بر دشمنان پیروز مینمایم، بر گناهکاران قهر و غضب میکنم، کسى که بغیر از فضل من امیدوار باشد یا غیر از عدل مرا خائف باشد او را عذاب دردناکى میکنم که احدى از اهل عالم را نظیر او عذاب نکرده باشم.

یا محمّد صلى اللّه علیه و آله مرا عبادت کن، بر من توکل نما، من هرگز پیغمبرى را نفرستاده‏ام که روزگار او را کامل و مدت او را ناقص کرده باشم مگر اینکه براى او وصى قرار دادم، من تو را بتمام انبیاء و وصى تو على بن أبی طالب را بر تمام وصى‏ها فضیلت و برترى دادم، تو رابوسیله دو فرزندت حسن و حسین علیهما السّلام گرامى داشتم.

حسن علیه السّلام را معدن علم و دانش خودم قرار دادم، حسین علیه السّلام را خزینه‏دار وحى خود گردانیدم، او را بوسیله شهید شدن گرامى نمودم عاقبت او را بسعادت ختم کردم، فضیلت حسین از تمام شهدا بیشتر و درجه او از همه بالاتر است، کلمه تامه‏ من با حسین خواهد بود، حجت بالغه (و دلیل و برهان براى وجود) من نزد حسین است.

بجهت فرزندان حسین علیهم السّلام ثواب میدهم و عقاب مى‏کنم که اولین آنها است:

1- على (بن الحسین) سید العابدین و زینت دوستان گذشته من، 2- فرزند او که شبیه جدّ پسندیده خود میباشد یعنى محمّد (بن على) که واضح کننده علم و معدن حکمت من است.

3- جعفر (بن محمّد) علیهما السّلام که بزودى آنهائى که درباره او شک دارند هلاک خواهند شد، بهمین زودى آن حضرت را در بین انصار و تابعین و دوستانش آشکار خواهم کرد، بعد از جعفر فتنه تاریک و ظلمانى بوجود مى‏آید، زیرا که (احکام) واجبه من قطع و حجّت من مخفى نخواهد شد و دوستان من شقى نخواهند شد، کسى که منکر یکى از دوستان و حجّتهاى من شود حقّا که منکر نعمت من شده، کسى که یک آیه از قرآن مرا تغییر دهد حقّا که دروغ بر من بسته است.

4- واى بر آنهائى که در موقع تمام شدن مدت حبیب وبرگزیده من موسى (بن جعفر) بر آن حضرت دروغ مى‏بندند و منکر آن بزرگوار خواهند شد.

5- آن کسى که دوست و یارى کننده دین من على (بن موسى الرضا) را تکذیب نماید کلیه دوستان مرا تکذیب نموده است، مرد خبیث و متکبرى او را خواهد کشت و در شهرى که آن را بنده نیکوکار ما بنا کرده، پهلوى بدترین خلق من دفن خواهد شد.

6- قول من حق است که چشم آن حضرت را بفرزندش محمّد (بن على) روشن خواهم کرد، محمّد بن على بعد از آن حضرت خلیفه و وارث او، معدن علم، محل راز و حجت بر خلق من است، بهشت را جایگاه او قرار داده‏ام، او را براى هفتاد نفر از اهل بیتش شفیع قرار دادم که کلیه آنان مستوجب آتش هستند.

7- امر فرزندش على (بن محمّد) را که دوست، ناصر (دین)، شاهد بر خلق و امین بر وحى من است بسعادت ختم مینمایم.

8- حسن (بن على) را که (خلق را) براه من دعوت میکند و خزینه علم من است از او بوجود مى‏آورم.

آنگاه امر او را بوسیله فرزندش که براى مردم عالم رحمتى است کامل خواهم نمود، آن فرزندى که داراى: کمال موسى، ارزش عیسى و صبر ایّوب است، دوستان من در زمان او ذلیل خواهند شد، سرهاى آنان برسم هدیه فرستاده خواهد شد آنطور که سرهاى گروه ترک و دیلم را براى یکدیگر هدیه میفرستند، آنان کشته و سوخته خواهند شد، آنان خائف و ترسان میشوند، زمین از خونشان رنگین میگردد، صداى وا ویلا و گریه در بین زنان آنها بلند خواهد شد،حقّا که آنان دوستان منند، من بوسیله آنان هر فتنه تاریک و ظلمانى را دفع خواهم نمود، بجهت آنها است که من زلزله‏ها و گناهان و سختى‏ها را رفع مینمایم، آنان هستند که درود و رحمت از طرف خدا بر آنها است و آنها هستند که هدایت‏شدگانند.