زیارت تربت شهیدان‏

زیارت تربت شهیدان که با خون سرخ خویش از شرف و عزّت ملّتى دفاع کرده‏اند، مفهومى فراتر از زیارت قبور افراد عادى دارد. حضور در کنار مرقد آنان نوعى بستن پیمان با آنان است که راه آن‏ها را ادامه خواهند داد. براى روشن شدن مطلب، مثالى را مطرح مى‏کنیم:

زائر خانه خدا، در طواف، «حجرالاسود» را استلام مى‏کند. هدف از دست‏گذاردن بر این سنگ سیاه چیست؟

هدف، نوعى پیمان بستن با ابراهیم خلیل علیه السلام است که پیوسته در راه آرمان او، سعى و کوشش کند وچون دست زائر به قهرمان توحید نمى‏رسد، دست بر چیزى مى‏گذارد که بازمانده از اوست.

در احادیث اسلامى وارد شده است که زائر خانه خدا به هنگام استلام حجر بگوید:

«أمانتى‏ أدَّیْتُها و مِیثاقى‏ تَعاهَدْتُهُ لِتَشْهَدَ لى‏ بِالمُوافاة».

«امانتى که بر ذمّه‏ام بود ادا کردم، و بیعت خود را تجدید نمودم تا به اداى آن گواهى دهى».

از این بیان روشن مى‏شود که چرا اسلام دستور مى‏دهد به زیارت شهیدان احُد و کربلا و دیگر شهداى عزیز بشتابیم؛ زیرا حضور در کنار تربت آنان و یا دست‏گذاردن بر ضریح و قبر آنان نوعى بستن پیمان با روح و هدف آنان است‏که زائر راه آنان را تداوم خواهد بخشید.

پس زیارت قبر شهید، گذشته از تکریم و احترام او، پاسدارى از آرمان‏هاى اوست.