حدیث دیگرى در فضل شیعه‏

عبد اللَّه بن ولید کندى مى‏گوید: در دوران حکومت مروان حمار به حضور امام صادق علیه السّلام رسیدیم. حضرت علیه السّلام فرمود: شما که هستید؟ عرض کردیم: از کوفه هستیم.

فرمود: در هیچ شهرى بیشتر از شهر کوفه دوستدار و طرفدار نداریم به ویژه از این جمع [یعنى قبیله بنى کنده‏]. همانا خداوند سبحان شما را به سوى امرى هدایت کرده که مردم نسبت بدان نادانند. شما ما را دوست دارید و مردم ما را دشمن مى‏دارند، شما پیرو ما هستید و مردم با ما مخالفت مى‏ورزند، شما ما را تصدیق مى‏کنید و مردم ما را تکذیب، خدا شما را به زندگى ما زنده دارد و همچون ما بمیراند. من گواهى مى‏دهم که پدرم مى‏فرمود: میان هیچ یک از شیعیان ما و آنچه خدا بدان چشم او را روشن کند و بر او رشک برند فاصله‏اى نیست، جز آنکه جانش به اینجا رسد- و با دست خود اشاره به گلویش کرد.- خداوند متعال در قرآن کریم مى‏فرماید: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِکَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّیَّةً[1]، و ماییم ذرّیّه رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و آله و سلّم.[2]