تاریخ : شنبه 91/9/25 | 2:48 صبح | نویسنده : علی اصغربامری
گاه نماز
|
بر بند بى تراخى در کار دل میان را |
|
چندان که خیره سازى از خویش توأمان را |
|
از درد بى امانم گر ناله ام بر آید |
|
ترسم بلرزه آرد ارکان کهکشان را |
|
محبوب دلگشایم از طلعتش گشاید |
|
بینى به پایبوسش سرهاى مهوشان را |
|
رازى که بد نهفته از آن مه دو هفته |
|
خورشید خاورش گو در دشت خاوران را |
|
کشف محمدى را بر جان و دل نشانى |
|
خواهى اگر نشانى زان یار بى نشان را |
|
روح القدس دمادم چون مهر مى فروزد |
|
جانرا بدار سویش یابى جهان جان را |
|
در خلوت سحرگه بنموده اند آگه |
|
از رمز نغز پیرى فرزانه نوجوان را |
|
گاه نماز خواهم کز شوق و ذوق نجوى |
|
از عرش بگذرانم آوازه اذان را |
|
از درس و بحث قرآن سر حسن نماید |
|
تا بنده اختران و رخشنده آسمان را |
.: Weblog Themes By Pichak :.
