بسم رب الشهداءوالصدیقین

شرح حال حُجْربن عدى
حـُجـْر ابـن عـدى الکـندى الکوفى از اصحاب امیرالمؤ منین علیه السـّلام و از اَبْدال است ، در (کامل بهائى ) است که زهد و کثرت عبادت او در عَرَب مشهور بـود، گـویند شبانه روزى هزار رکعت نماز کردى  و در (مجالس ) است کـه صـاحـب اسـتـیـعـاب گـفته که حُجر از فضلاى صحابه بود و با صِغَر سن از کِبار ایشان بود و مستجاب الدَعوة بود و در حرب صفّین از جانب امیرالمؤ منین علیه السّلام امارت لشـکـر کـِنـْدَه بـه او مـتـعـلّق بـود و در روز نـهـران امیر لشکر حضرت امیرالمؤ منین علیه السّلام بود.
عـلامـه حـلّى فـرمـوده کـه حـُجـر از اصـحـاب حـضـرت امـیـر عـلیـه السـّلام و از اَبـْدال بوده ، و حسن بن داود ذکر نموده که حُجر از عظماء صحابه و اصحاب امیرالمؤ منین عـلیـه السـّلام اسـت یـکـى از امـراى مـعـاویـه به او امر کرد که حضرت امیرالمؤ منین علیه السـّلام را لعـن کـنـد او بر زبان آورد که (اِنَّ اَمیرَ الْوَفد اَمَرَنى اَنْ اَلْعَنَ عَلّیا فَالْعَنُوهُ لَعَنَهُ اللّهُ).
حُجر با بعضى از اصحاب خود به سعایت زیاد بن ابیه و حکم معاویه بن ابى سفیان در سنه پنجاه و یک شربت شهادت چشید.
فـقـیـر گـویـد: کـه اسامى اصحاب او که با او کشته شدند از این قرار است : شریک بن شدّاد الحَضْرمى ، وصَیْفىّ بن شِبْل الشّیْبانى ، و قَبیصَة بن ضُبَیْعَة العَبسى ، و مـُجـْرِز بـن شـهـاب الْمـِنـْقـَرِىّ، و کِدام بن حیّان العنزى ، و عبدالرحمن بن حسّان العنزى . و قـبـور ایـشـان بـا قـبـر شـریـف حـجـر در عـَذْراء ـ دو فـرسـخـى دمـشـق ـ واقـع اسـت ، و قـتـل حـجـر در قـلوب مـسـلمـانـان بـزرگ آمـد و مـعـاویـه را بـر ایـن عـمـل سـرزنـش و تـوبـیـخ بـسـیـار نمودند. و روایت شده که معاویه وارد شد بر عایشه ، عـایـشـه بـا وى گـفـت کـه چـه واداشـت تـرا بـر کـشـتـن اهـل عـَذْراء حـُجـر و اصـحـابـش ؟ گـفـت اى امّ المـؤ مـنـیـن دیـدم در قـتـل ایـشـان صلاح امّت است و در بقاء ایشان فساد امّت است لاجرم ایشان را کشتم ؛ عایشه گفت : شنیدم از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلّم که فرمود کشته خواهد شد بعد از مـن بـه عـذراء کـسـانـى کـه غـضـب خـواهـد کـرد حـق تـعـالى بـراى ایـشـان و اهـل آسـمـان . و نـقـل شده که ربیع بن زیاد الحارثى که از جانب معاویه عـامـل خـراسـان بود چون خبر شهادت حُجر را بشنید خداى را بخواند و گفت : اى خدا! اگر ربیع را در نزد تو قرب و منزلتى است جان او را مُعَجلاً قبض کن ! هنوز این سخن در دهان داشت که وفات نمود.