بسم رب الشهداوالصدیقین

تعجب از جهنمی شدن افراد

اگر کسی جاهل به نعمت‌ها و به مسئولیت در برابر نعمت‌ها باشد درخت وجودش را در اسفل السافلین جهنم می‌کارد. امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: درختی هم که در جهنم ریشه بگیرد درآوردنی نیست : «لایُفَکُّ اَسیـرُها و لا یَبْـرَءُ ضَـریرُها». و حیف است که آدم درخت جهنم بشود و با آنهمه استعداد به جهنم برود! در قیامت، بهشتی‌ها از جهنمی‌ها تعجب می‌کنند، اما جهنمی‌ها از بهشتی‌ها تعجب نمی‌کنند، چون می‌بینند بهشتی‌ها همگی در مسیر طبیعی و درست حرکت کرده‌اند و به بهشت رسیده‌اند، اما بهشتی‌ها از جهنمی‌ها تعجب می‌کنند که چگونه راه راست را واگذارده و به جهنم رفته‌اند. از این جهت می‌پرسند: (ما سَلَکَکُم فِی سِقَر)؛ چه چیزی شما را به دوزخ در آورد؟ شما مردم نباید یک نفرتان جهنمی باشید و اگر به جهنم رفتید جای تعجب است، چون آدمی که نعمت انبیا و ائمه، نعمت انقلاب، نعمت قرآن و نعمت این رهبر بزرگ و نعمت این همه عالم ربانی و نعمت نهج‌البلاغه و این همه کتاب عالی را دارد، نباید به جهنم برود. شما که نعمت این مجالس را دارید، نباید درخت وجودتان را در جهنم بکارید. از طرف‌ دیگر انبیا و ائمه طاهرین و عارفان واقعی و اولیای واقعی از دنیا نرفتند مگر این که برای گمراهان گریه‌ها کردند. امیرمؤمنان(ع) در جنگ جمل وقتی بالای سر بدن طلحه، غرق در تعجب ایستاده بود و جنازه او را نگاه می‌کرد، گفت: تو که هر روز با پیامبر و با قرآن و منبع وحی بودی و تو که نماز جماعت بسیاری پشت سر پیامبر خواندی! تعجب دارد که چرا در این راه مردی! بهشت رفتن که تعجب ندارد و شما را برای بهشت آفریده‌اند؛ اما چرا با اعمالتان جهنم را می‌سازید و به بهشت نمی‌روید؟ والله اگر به سوی بهشت بروید هیچ چیزی مانع شما نیست، چون خودتان بهترین نعمت هستید و بهشت مسکن شماست و در بهشت برای شما کار می‌کنند و خیلی هم محترم هستید!