بسم رب الشهداءوالصدیقین

آموزش نماز به دختر 

یکی از وظایف اصلی پدر و مادر این است که به نماز فرزندان خود فوق‌العاده اهمیت قائل شوند و دختران خود را از دوران کودکی با نماز خواندن آشنا سازند و به او تعلیم دهند که نماز یاد خداست و زندگی بی یاد خدا تاریک است و نماز تکیه‌گاه انسان است، انسان بدون تکیه‌گاه هراسان و مضطرب است. نماز اظهار بندگی و سپاس‌گذاری به درگاه خداوند بخشنده‌ی مهربان است؛ بنابراین بر پدران و مادران است که فرزندان خود را از دوران کودکی با این وظیفه‌ی خطیر و مهمّ الهی آشنا سازند و آنان را نسبت به خطرات آینده، واکسینه بیمه سازند تا از انحراف و فساد مصون بمانند[1].

آن هنگام که حضرت ابراهیم(ع) به فرزندش، خانه‌ی خدا را بنیان نهاد و کار را به اتمام رساند دست‌ها را به‌سوی آسمان بلند کرد و از خداوند چنین خواست: «... رَبِّ اجْعَلْنی مُقِیمَ الصَّلوةِ و مِنْ ذُریَّتی»[2]: «پروردگارا! مرا و ذریه‌ام را برپاکننده‌ی نماز قرار ده».

امیرمؤمنان به فرزندانش چنین فرمود: «الله الله فی الصَّلاةِ فإِنَّهاخَیْرُ الْعَمَلِ، إنَّها عِمادُ دینَکُمْ»: «پروردگارا، خداوند را، درباره‌ی نماز بهترین عمل و ستون دین شماست»[3].

امام علی(ع) فرمود: «أُوصِیک یا بُنَیّ، بالصَّلاةِ عندَ وَقْتِها»[4]: «فرزندم! تو را به خواندن نماز در اول وقت سفارش می‌کنم».

سبره از پیامبر(ص) روایت می‌کند: «عَلِّمُوا الصبیَّ الصَّلاةَ، ابنَ سَبْعِ سنینَ، و اضْرِبُوهَ عَلَْها ابنَ عَشرِ سنین»[5]: «به کودکان در سنین هفت ساگی، نماز یاد دهید و در ده سالگی او را برای نماز تنبیه کنید».