بسم رب الشهداءوالصدیقین

اسلام و پرورش صحیح تمایل جنسی

اسلام به منظور پرورش صحیح تمایل جنسی و ایجاد ملکة عفت، تعالیم لازم را به پیروان خود آموخته است. اسلام با روشهای علمی موجبات اختفاء تمایل جنسی کودکان را فراهم آورده است و کودکان را از شش سال به بالا از هر گونه عمل مهیجی که باعث تحریک تمایل جنسی شود، دور نگاهداشته و پدران و مادران را به ایجاد محیط مساعد برای پنهان نگاهداشتن تمایل جنسی آنان مکلف نموده است. زیرا عدم رعایت این مسائل باعث می­گردد نوجوانان برای ارضای غرایز جنسی در جامعه گرد افراد هرزه و لاابالی بچرخند و افراد بی­حجاب، پاسخگوی نیازهای آنان به طور نامشروع می­باشند.

و بری این که رابطة زناشویی والدین زمینه­ای برای انحراف جنسی ............... نشود. قرآن چنین می­فرماید:

«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِیسْتَأْذِنکُمُ الَّذِینَ مَلَکَتْ أَیمَانُکُمْ وَالَّذِینَ لَمْ یبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنکُمْ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلاَةِ الْفَجْرِ وَحِینَ تَضَعُونَ ثِیابَکُم مِّنَ الظَّهِیرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلاَةِ الْعِشَاء ثَلاَثُ عَوْرَاتٍ»^[1]

ای کسانی که ایمان آورده­اید باید غلام و کنیزهای شما و کسانی از شما که به سن بلوغ نرسیده­اند سه بار «در شبانه­روز» از شما کسب اجازه کنند: پیش از نماز بامداد، و نیمروز که جامعه­های خود را بیرون می­آورید، و پس از نماز شامگاهان «این» سه هنگام برهنگی شماست.

داستانهای شهوت انگیز خواندن، مناظر مهیج شهوت مشاهده کردن، در آغوش دیگری رفتن و بوسیدن، در بستر خواب تماس بدنی پیدا کردن و اعمالی نظائر اینها مهیج روح­اند و می­توانند باعث پیش افتادن زمان بلوغ شوند. کودکانی که در محیط بی­عفتی و شرایط تهیج شهوت، تربیت می­شوند پس از بلوغ به عوارض مختلف روحی، با سرعت فلاکت باری رو به تزاید می­روند در بعضی از موارد ترس و نگرانی و ناراحتی­های روحی و روانی عامل مرثری در ایجاد جنون می­باشند.

در نتیجه کلیه تماس­های خود را با محیط قطع کرده و به دنیای رؤیایی که زاییده افکار خود اوست پناه می­­برد تا به این ترتیب مشکل نگرانی و اضطراب روحی خود را حل کند. درست است که هر کس وظیفه دارد چشم خود را از نامحرمان فرو پوشد. اما هر کسی نیز وظیفه دارد که جسم خود را به گونه­ای شهوت­انگیز در معرض دید دیگران قرار ندهد. گوهر شرم و حیا در صدف وجود زن است.

رسول اکرم(ص) می­فرماید:

«شَرِّ نِسائِکُم یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِیسْتَأْذِنکُمُ الَّذِینَ مَلَکَتْ أَیمَانُکُمْ وَالَّذِینَ لَمْ یبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنکُمْ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ مِن قَبْلِ صَلاَةِ الْفَجْرِ وَحِینَ تَضَعُونَ ثِیابَکُم مِّنَ الظَّهِیرَةِ وَمِن بَعْدِ صَلاَةِ الْعِشَاء ثَلاَثُ عَوْرَاتٍ الجغة الفرنع الباقون الفَحّاش»^[2]

بدترین زنان شما زنی است که کم حیا، ترش­رو، زبان دراز و بد زبان باشد.

و همچنین می­فرماید:

«شَرارِ نِسائِکُم الدَنسه الجوجه العاصیه....»^[3]

بدترین زنان شما زن ناپاکیزه، لجبار و سرکش است.

یکی از مراحل خودسازی، نگاهداری زبان و دل از آلوده­شدن به گناه می­باشد و می­بایست همواره زبان را به اسماء الله و اذکار شریفه ممارست داد تا دل و جان و همه وجود آدمی جز نام خدا، توکل براو، امید به حق، و رضای پروردگار، چیزی دیگر نشناسد و همه وجودش خداجو گردد.

روحیة سالم و معنوی داشتن و باطنی از خیرخواهی و نیکی کدن، آراسته بودن خود نوعی سلامت روح و سعادت اخلاقی و روانی است و سبب سلامت کامل­تر و عمر پر برکت­تر و پردوام­تر برای انسان می­شود.

فساد اخلاقی، انحاط است و یکی از شعب آن، سقوط در دره شهوت و کامجویی­های ناروا و آزاد و بی­بند و باری است.

زن با پوشش شرعی خود، خانواده را استوار و پا برجا می­سازد و بیهوده افراد را تحریک نمی­کند و هوس­ها را برنمی­انگیزد و مردها را به مفسده نمی­کشاند و جوانان را به بی­بند و باری سوق نمی­دهد.

و کودکان را از مهر و محبت خالص والدین، محروم نمی­سازد و بازار فساد و افسار گسیختگی را گرمی و رونق نمی­بخشد.

زنانی که جسم خود را پربهاتر از آنان می­دانند که اجازه دهند هر چشمی از آنان تمتع گیرد، هر هوسی بدان گرایش یابد.

این گونه زنان شاگرد مکتب خدیجه و فاطمه(س) و اسماء بنت عمیس­ها و فضه­هایند. اسلام از زنان بی­حجاب و بدحجاب، بیزار و متنفر است. زیرا اینهایند که با متزلزل کردن اخلاق و فضیلت، اسلام را در بین مردم لگدمال می­کنند.^[4]