بسم رب الشهداءوالصدیقین

دهن بینی و بدحجابی

بعضی از مردم دهن بین هستند. یعنی نگاه می­کنند ببینند، مردم چه نظری می­دهند و چگونه قضاوت می­کنند؟ و نادانسته خود را تسلیم نظرات دیگران می­کنند.

این قدر به زنهای با حجاب و با عفاف، مارک اَمُّل بودن و محرومیت از تمدن زده­اند که آنهایی که دهن بین بوده­اند. برای پاک کردن این مارک موهوم، حجاب را از خود دور کرده­اند. و با الگو قرار دادن فرهنگ غرب و به شکل فرنگی مآب قرار دادن خود، عناوین پوچ و توخالی متجدد و متمدن و خوش تیپ را بر خود نهاده­اند. در حالی که عفاف جنسی، یکی از ارزشهای بنیادین اسلام است. مسلمان و متدین واقعی کسی است که از حیث عفاف جنسی، کم و کسری نداشته باشد.

مسائلی از قبلی بدحجابی، بی­حجابی، روابط ناسالم و آزادانة دختر و پسر در برخی از محیط­های عمومی (از قبیل پارکها، سینماها و سایر اماکن مشابه) سریالهای تلویزیونی و غیره به گونه مختلف در تحریم زدایی نوجوانان مؤثر است.

بجا خواهد بود اگر همزمان با سالم­سازی محیط­های خانوادگی و آموزشی، مسئولین مربوط به بهسازی اخلاقی محیط اجتماعی نیز اقدام نمایند. تا نسلی که مدیریت آینده کشور را در اختیار می­گیرند. بتواند با روحی قوی و سالم و اراده اخلاقی، به ایفای مسئولیت خویش بپردازند.

به عبارت دیگر پوشش، غریزه جنسی مردان و زنان را تعدیل می­کند و آنها را از هواپرستی و پیروی از هوای نفس، کنترل می­نماید و نقش مهمی در مبارزه با نفس اماره دارد.

قرآن درباره نفس اماره چنین می­فرماید:

«إِنَّ النَّفْسَ لِاَمَّارَةُ بالسَّوءِ اِلاَّ ما رَحِمَ رَبّی».^[1]

همانا نفس اماره به کارهای بد امر می­کند مگر آنکه پروردگارم رحم کند.

«نفس اماره» نفس سرکشی است که انسان را به گناه فرمان می­دهد و به هر سوی می­کشاند و لذا اماره­اش گفته­اند.

نفس اماره همچون اژدهایی بی­رحم، صاحبش را می­بلعد و زندگی ا و جامعه را متزلزل و ناآرام می­سازد و وضع روحی بیمار گونه­ای را در انسانها پدید می­آورد. پس برای سلامتی روح و روان، پیراسته­بودن درون از آلودگی­ها و رذایل اخلاقی که پر ارزش­ترین سرمایه­های زندگی است. لازم و ضروری می­باشد تا بتوان هر چه بهتر و بیشتر بهداشت روان را در زندگی خانوادگی و اجتماعی حاکم نمود.