سفارش تبلیغ
صبا ویژن
تاریخ : پنج شنبه 91/11/5 | 8:6 عصر | نویسنده : علی اصغربامری

    به نام خدا

[کلماتى از امام زین العابدین ع‏]

4- از ابو خالد کابلى روایت شده که گفت: من زمانى را به امامت محمّد بن حنفیه قائل بودم، یحى بن امّ طویل که دایه امام زین- العابدین بود مرا ملاقات کرد و مرا بسوى آن حضرت دعوت کرد، من قبول نکردم، گفت: چه ضررى دارد که تو حق مرا ادا کنى و یک مرتبه آن حضرت را زیارت نمائى؟ من با ابو خالد روا نشدم، آن حضرت را در اطاقى که از فرش قرمز فرش شده بود دیدم، لباسهاى رنگ‏وارنگى در بر داشت، من طولى ندادم و از حضور آن حضرت بلند شدم، وقتى که بلند شدم بمن فرمود: فردا نزد من بیا! من خارج شدم و به یحى گفتم: مرا نزد مردى آوردى که لباس رنگ‏وارنگ مى‏پوشد؟! قصد کردم که دیگر خدمت آن حضرت بر نگردم ولى با خود گفتم:

آمدن من نزد على بن الحسین ضررى ندارد لذا در همان وقتى که فرموده بود نزد آن برگزیده خدا آمدم، درب خانه را باز دیدم و کسى را ندیدم لذا قصد کردم که برگردم.

ناگاه شنیدم که آن بزرگوار سه مرتبه از داخل خانه مرا صدا زد، من گمان کردم دیگرى را صدا میزند تا اینکه فریاد زد و بمن فرمود: اى کنکر! داخل خانه شو. کنکر نامى بود که مادرم براى من نهاده بود و غیر از من کسى از این اسم اطلاعى نداشت. من در خدمت على بن الحسین مشرّف شدم، دیدم زین العابدین در اطاق‏کاهگلى روى حصیر نشسته و پیراهن کرباسى پوشیده، بمن فرمود:

اى ابو خالد من تازه عروسى کردم، آن منظره‏اى که تو دیروز دیدى بجهت عروسى بود که مخالفت با آن را دوست نداشتم، آن روز را در خدمت آن حضرت شب نکردم مگر اینکه معجزات و عجائبى را از آن بزرگوار مشاهده کردم لذا به امامت على بن الحسین قائل شدم و خدا مرا بوسیله آن برگزیده خود هدایت کرد.

5- از امیر المؤمنین على بن أبی طالب علیه السّلام روایت شده که فرمود:

بعد از امام حسن و امام حسین علیهما السّلام مقام امامت نصیب دو برادر نخواهد شد و تا روز قیامت از فرزندان من خارج نمیگردد (یعنى مقام امامت از پدر بفرزند میرسد ولى از برادر ببرادر نخواهد رسید)

6- از حضرت على بن الحسین علیهما السّلام روایت شده که فرمود:

سه طایفه هستند که خدا در روز قیامت نظر مرحمت بآنان نخواهد داشت، آنان را پاک و پاکیزه نمیکند، براى آنها عذاب دردناکى خواهد بود: 1- آن کسى که از ما خانواده (محمّد و آل محمّد صلى اللّه علیه و آله) نباشد و خود را در بین ما خانواده داخل کند.

2- آن کسى که از ما خانواده باشد و خود را از بین ما خارج نماید 3- آن کسى که بگوید: این دو طایفه را از اسلام بهره و نصیبى خواهد بود.