سفارش تبلیغ
صبا ویژن
تاریخ : دوشنبه 92/6/11 | 5:8 عصر | نویسنده : علی اصغربامری

بسم رب الشهداءوالصدیقین

سیماى امر به معروف

* امر به معروف، نشانه عشق انسان به مکتب است. * امر به معروف، نشانه عشق انسان به مردم است. * امر به معروف، نشانه تعهد و سوز و علاقه انسان به سلامتى جامعه است. * امر به معروف، نشانه تولّى و تبرّى است. * امر به معروف، نشانه آزادى در جامعه است. * امر به معروف، نشانه ارتباط میان آحاد مردم است. * امر به معروف، نشانه فطرت بیدار است. * امر به معروف، حضور و غیاب واجبات است ؛ چرا نماز نخواندى ؟ چرا روزه نگرفتى؟ * امر به معروف، ضامن اجراى تمام واجبات و نهى از منکر، ضامن ترک همه محرمات است. * امر به معروف، تشویق نیکوکاران در جامعه است. * امر به معروف، تذکر و آگاه کردن افراد جاهل است. * نهى از منکر، تلخ کردن کام خلافکاران است. * امر به معروف و نهى از منکر، گاز و ترمزى است که ماشین جامعه راهدایت میکند. * امر به معروف و نهى از منکر والدین است که اساس تربیت کودک راتشکیل مى دهد. * امر به معروف، سبب دلگرمى و تقویت افراد کم اراده میشود. * امر به معروف، نشانه حضور در صحنه است. * امر به معروف، مقام و حقى است که خداوند به اهل ایمان داده تا بر اعمال یکدیگر نظارت داشته باشند. * نهى از منکر، جبران کننده کمبود تقواى بعضى از افراد جامعه است. * امر به معروف، جامعه را رشد مى دهد و نهى از منکر، جامعه را از سقوط نجات مى دهد. * امر به معروف حافظ مرزها و حقوق افراد است ؛ و جامعه ب ىفریاد، جامعه اى مرده است و افراد ساکت، جماداتى متنفّس بیش نیستند. * امر به معروف و نهى از منکر، نشانه غیرت دینى، احساس مسئولیت ومشکلات مردم را مشکلات خود دانستن است. * امر به معروف و نهى از منکر، نوعى قرنطینه روحى در برابر عیبها و گناهانِ مُسرى است. * امر به معروف و نهى از منکر، نوعى انضباط اجتماعى است؛ یعنى محدود آردن تمایلات اشخاص در برابر مصالح جامعه ؛ در واقع نوعى آنترل افراد لاابالى است. * امر به معروف و نهى از منکر، نشانه رشد است. حضرت لوط در برابرگروه گناهکار پرسید: آیا در میان شما یک نفر رشید هست تا مانع این کار شما شود؟( اَلَیسَ مِنْکُم رَجُلٌ رَشیدٌ. سوره هود / ( آیه 78 * با امر به معروف و نهى از منکر، مسائل داخلى جامعه حل میشود ومى تواند با دشمنان خارجى مقابله کند. در اهمیت امر به معروف همین بس که علما به دلیل ارتباط قلبى انسان با آن (یعنى تنفر قلبى از منکر)، آن را در اصول دین؛ و به دلیل برخوردهاى عملى، و اینکه یکى از واجبات است، آن را در ردیف فروع دین مطرح کرده اند. شهید ثانى مى فرماید: آیات و روایات امر به معروف و نهى از منکر آنقدر ( زیاد است که کمر را مىشکند) گفتار ماه / ص 80 همین امروز اگر یک ابر قدرت یا قلدرى آه منطقه اى را بمباران م ىآند و بزرگترین منکرات را انجام مى دهد، خود را در برابر فریاد همه آشورها ببیند، هرگز دست به این جنایت نمى زند. سکوت جوامع بین المللى و ترس سردمداران و بى تفاوتى و بى خبرى توده هاى مردم سبب شده است که مستکبران جهانى در برابر بزرگترین منکرات خود هیچ احساس خطرى نکنند. اگر آارخان هاى نیاز به بازرسى و نظارت مهندسان متخصص دارد، جامعه بشرى هم نیاز به نظارت و بازرسى دانشمندان اسلام شناس دارد. در حدیث م ىخوانیم : بهترین دوست آن است که هنگام خلاف، مانع تو شود و بدترین دوست آن است که به تو تذکر ندهد. امام صادق علیه السلام مى فرماید: بهترین دوست من کسى است که عیب هاى مرا به من هدیه کند. یعنى از خودش حساب پس « مؤمن همیشه مراقب کارهاى خود است » : در روایات مى خوانیم مى گیرد. آرى ! اگر ما از درون مراقب خود باشیم و مردم از برون مراقب ما باشند و در رأس، نظامى سیاسى و حکومتى مشوق خوبیها و مانع بدیها باشد، بهترین امت خواهیم بود. چنان که قرآن مى فرماید: آُنْتُم خَیرَ اُمَّةٍ اُخرِجَت لِلنّاسِ تَأمُرُونَ بِالْمَعروفِ و تَنْهَوْن عن الْمُنکَرِ تُؤمِنُونَ بِاللّه( سوره آل عمران / ( آیه 110 در نهج البلاغه مىخوانیم: تمام کارهاى خیر و حتى جهاد در راه خدا، نسبت به امر به معروف مثل (« کنفثة فى بحر لجّى » : رطوبت دهان است نسبت به آب دریا) نهج البلاغه، کلمات قصار، ص 374