بسم رب الشهداءوالصدیقین

تشویق خداوند و پیامبر(ص) 

خداوند در قرآن مجید، به مناسبت‌های گوناگون بندگان صالحش را ـ از انبیاء و صلحا گرفته تا اولیا و پیشوایان معصوم(ع) تشویق و تمجید کرده است؛ مثلاً ایوب پیامبر را به پاس صبر و پایداری‌اش در مقابل رنج‌ها مورد تمجید و ستایش قرار داده و درباره‌ی و می‌فرماید: «إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ»[1]: «ما او را صابر یافتیم، بنده‌ی خوبی است، او توجهش به درگاه ما بود».

بدین ترتیب او را از بهترین بندگان خویش معرفی کرد، همچنین درباره‌ی حضرت محمد بن عبدالله(ص)، آیات فراوانی به‌عنوان تقدیر و تمجید از وجود مقدسش آمده است؛ مثلاً درباره‌ی اخلاق خوش و بی‌مانند او ذکر شده که: «وَإِنَّکَ لَعَلی? خُلُقٍ عَظِیم»[2]: «و به‌درستی که تو بر خلق بزرگی هستی».